Orpheus Magazine: Operavedette Annemarie Kremer is Ariadne
“Alles buiten Frankrijk is voor mij buitenland en reizen hoort bij mijn beroep. Ik vind het leuk om op tour te gaan, ook in Nederland. Ik verheug me vooral op het Nederlandse publiek”, zegt ze. Orpheus is één van de theaters waar ze dat publiek ontmoet. Binnenkort schittert de diva hier in een rol die haar op het lijf geschreven is, de titelrol Ariadne in Strauss’ Ariadne auf Naxos.
Kenners zal het niet verrassen dat het de Nederlandse Reisopera, ons zeer gewaardeerde huisgezelschap, is dat dit meesterwerk in het genre omarmt. Dik acht jaar geleden scoorde het met Ariadne auf Naxos vijf sterren in NRC, de Volkskrant en Trouw. De Theaterkrant was even royaal met het uitdelen van sterren, voegde er zelfs een diepe buiging aan toe. Die waardering rechtvaardigt een comeback! In een nieuw concept met een andere regisseur, nieuwe decors en nieuwe hoofdrolspelers waaronder dus operavedette Annemarie Kremer en de veelgeprezen Zweedse tenor Daniel Frank.
Ariadne auf Naxos (1916) van Richard Strauss, naar een libretto van Hugo von Hofmannsthal, is een tragikomische opera die een ‘voorstelling in een voorstelling’ bevat. Het verhaal speelt zich af in het huis van een steenrijke man waar koortsachtig een feestavond wordt voorbereid. Met een serieuze opera naar de mythe van Ariadne, een klucht in een burleske entourage en vuurwerk als finale. Wanneer door tijdnood op last van de gastheer opera en klucht in elkaar moeten worden geschoven – om de vuurwerkshow niet in gevaar te brengen – zijn de rapen gaar! We zijn getuige van een vonkende botsing tussen ‘hoge’ en ‘lage’ kunsten. Een schoolvoorbeeld van wie betaalt, bepaalt…?
Een rol als deze vraagt veel van hoofdrolspelers, maar de Reisopera weet wat ze in huis haalt met Kremer. Eerder schitterde zij voor het gezelschap al in Madama Butterfly en Das Wunder der Heliane. Haar acteertalent in combinatie met dat waanzinnige stembereik levert de ideale match op voor titelrollen. Al helemaal die van Ariadne. “Werk van Strauss past heel goed bij mijn stem”, zegt ze. “Aria’s met een range van heel hoog tot heel laag die een bepaald timbre vereisen moeten je liggen. Als dat zo is past de rol je. Los daarvan… ik bén natuurlijk die diva, die primadonna. It takes one to know one, Ariadne is me op het lijf geschreven.”
Ook op het verhaal zelf verheugt ze zich. Ariadne auf Naxos gaat over kunstvormen die moeten samenwerken en clashen. “Dat is niet altijd een recept voor succes in opera, maar wél heel leuk om te onderzoeken. Consensus vinden, samenwerking aangaan… In dit verhaal zijn het ook de contrasten die spanning opleveren, die het verhaal kleurrijk maken. Het levert uiteenlopende stijlen op. Van salonmuziek via burleske vrolijkheid naar grootse dramatische scènes. Die variatie vind ik heerlijk omdat het voor operapubliek kansen oplevert om eens iets heel anders te ervaren in theater. Divers, kleurrijk en hartverwarmend mooi.”
Zelfs voor een geprezen operazangeres met een internationale carrière blijft zo’n nieuwe productie spannend. Wederzijds vertrouwen binnen het gezelschap en het artistieke team van dirigent en regisseur is belangrijk. Dat vindt ze hier. “De Reisopera levert goede producties af, ik vind het fijn om opnieuw samen te werken met Jac van Steen, de dirigent en muzikaal leider van dit stuk. Hij laat me shinen! Doordat we elkaar al lang kennen, kan ik me volledig geven op het toneel. Op het podium in mijn rol als Ariadne kan ik me soms kwetsbaar voelen, bijna naakt. Dat hoort bij performen. Elke emotie moet via mijn stem worden uitgebeeld, maar om mooi te zingen moet je strottenhoofd ontspannen blijven en niet meegaan in die emotie. Het is dus heel belangrijk met wie je samenwerkt, de relatie moet goed zijn.”
“Ik verheug me op de lange melodische lijnen ingebed in de waanzinnig mooie muziek van Strauss, gespeeld door een groot orkest dat me vleugels geeft. Ariadne past me, ik ben een dramatische sopraan mét acteervermogen. ‘Spielfreudig’ noemt men dat, in opera.”
UITgelicht!
L’Incoronazione di Poppea
In Aix-en-Provence en Versailles was L’Incoronazione di Poppea de afgelopen jaren te zien. En hoe! De bewerking bewees dat het intense verhaal van Monteverdi uit 1642 zo actueel is als wat. Reden temeer voor de Reisopera om deze productie naar Nederland te halen. Komend voorjaar daarom ook in Orpheus te zien. Een lange zit (3 uur, met pauze) maar zo de moeite waard! Een theaterbelevenis die de operaliefhebber niet wil missen en de nieuwsgierige theaterliefhebber van begin tot eind zal verrassen.
Orpheus Magazine
