Orpheus Magazine: Nijntje de Musical - Theaterhit voor peuters & kleuters
Orpheus Magazine > Orpheus Magazine: Nijntje de Musical - Theaterhit voor peuters & kleuters
Deze keer kon het gewoon niet mis gaan. Niet zoals tijdens haar eerste twee theaterbezoekjes, die waren uitgelopen op peuterdrama’s. Opa kon Kleine Druif – want zo noemt hij zijn jongste kleinkind liefkozend – met een gerust hart meenemen naar haar vertrouwde Nijntje. Ze is immers kleuter geworden met het beroemdste konijn ter wereld.
Met Nijntje-boekjes, Nijntje-knuffels, een Nijntje-lamp op haar kamertje en Nijntje puzzels. Het zoeken naar een sprekend Nijntje-poppetje, door opa verstopt, dat dan zinnetjes riep als ‘Ik ben verstopt’ en ‘Joehoe, kun je me vinden?’ was lange tijd een favoriet tijdverdrijf.
Nijntje de musical dus. Oma mocht ook mee. Op een zondagmiddag in het voorjaar. Al in de auto op weg naar de Koninklijke Schouwburg Den Haag zong Kleine Druif uit volle borst ‘Níjíjíjíjíjntje! Lief klein konijntje! Níjíjíjntje!’ Ze had een van haar Nijntje-knuffels meegenomen. ’s Ochtends had ze volgens Grote Druif, haar grote zus, nog rebels staan roepen dat Nijntje ‘stom’ was en voor kleine kinderen. En ‘ik ben niet klein, ik ga al naar de Peuterplus!’
Haar eerste staande ovatie
Nijntje de musical, die al sinds 2001 in vele variaties regelmatig langs de Nederlandse theaters trekt, is een absolute peuter- en kleuterhit. Feel-good, direct herkenbaar, zonder enge dingen om van te schrikken, vrolijk en precies op de lengte die de doelgroep aankan: een uur. Voor Kleine Druif had het nog wel wat langer mogen duren, zo verrukt was ze ervan. Ze gaf, getooid met de bij de ingang uitgereikte konijnenoren, haar eerste ‘staande ovatie’ van haar leventje, bovenop haar stoel. Ja, dat mag, want in theaters hebben ze voor peutervoorstellingen stoelverhogers van kunststof. De lange rijen voor het toilet na afloop maakten duidelijk dat het feestelijke slot voor veel van haar leeftijdsgenootjes precies op tijd was gekomen.
De perfecte ‘instapvoorstelling’
Voor veel kleintjes is Nijntje de musical waarschijnlijk hun eerste theaterervaring. En het is ook de perfecte ‘instapvoorstelling’ voor deze doelgroep. Het verhaaltje is immers net zo simpel als die in de boekjes van Dick Bruna, de vormgeving en het decor van Arno Bremers exact zo eenvoudig en direct als de Utrechtse grafisch vormgever en tekenaar heeft bedacht. Kinderen herkennen, als het doek opgaat, onmiddellijk de kleuren en de figuren waarmee ze zich de eerste jaren van hun leventjes veilig voelden. Kleine Druif wilde opa na afloop nog wel even op het volgende wijzen: ‘opa, dat zijn geen echte konijnen hoor! Dat zijn mensen met konijnenoren!’ Waarvan akte.
Uit kinderlevens gegrepen
Het verhaaltje draait min of meer rond Nijntjes verjaardag. Het wereldberoemde konijn denkt even dat papa en mama Pluis, haar opa en oma en vriendinnetje Nina die zijn vergeten. Maar dat is natuurlijk niet zo. Aan dat themaatje heeft schrijver Ivo de Wijs een script en liedteksten geschreven op basis van de kleine, begrijpelijke en uit een kinderleven gegrepen gebeurtenissen uit Bruna’s boekjes. Zoals vakantie, naar school gaan en de komst van een hondje. Maar ook een fantasie zoals een tochtje met een duikboot.
Tijdgeest en moraal
De tijdgeest heeft Nijntje nu ook te pakken, want ze face-timed met haar opa en oma via een iPad en Nijntje, Nina en Knorretje vormen samen het poptrio Konijnen 3, een knipoog naar K3. De musical kent een aantal bekendere Nijntjeliedjes uit de eerste aflevering van 2001, waarvan de muziek werd geschreven door Joop Stokkerman, en een handvol nieuwere.
Een beetje moraal zit er anno 2022 ook in. Zo zien we dat konijntje Daan, dat een hangend oortje heeft, niet graag naar school gaat omdat hij ‘hangoor’ wordt genoemd door de andere kinderen. En we leren ook dat je varkentjes gewoon moet laten meezingen met liedjes die geschreven zijn voor konijnen. Met andere woorden: pesten is niet leuk en je moet een kindje niet uitsluiten omdat dat er net even anders uitziet dan jij. Of zoals Kleine Druif in opa’s oor fluisterde: ‘dat is niet lief hè opa?’
Volop ruimte voor fantasie
Het leuke en ook verrassende van Nijntje de musical is de grote afwisseling van de show, ondanks de vaste stijlen en kleuren op het toneel. De ruimte voor de kinderfantasie die Bruna in zijn boekjes liet – twaalf plaatjes op de rechter pagina met op de linker vier regels tekst – is ook hier niet weggedrukt. Less is more was Bruna’s motto, alleen het essentiële doet er toe voor kinderen. En van dat motto is in het theater zo weinig mogelijk afgeweken. Nijntje de musical is een strakke, vlotte en professionele kindershow.
Orpheus Magazine
