Bye Bye Land (première) - Daan Wijnands
De bekende musical- en theaterchoreograaf Daan Wijnands (recent onder meer Hij gelooft in mij, Hello Dolly, All Stars en Alex Klaassens’ Showponies) creëert een nieuw werk voor het End of Season Gala: Bye Bye Land. Het wordt een bruisende, revue-achtige choreografie over afscheid nemen. Een ode aan MGM filmmusicals op muziek van La La Land. ‘Gaaf is ook het aandeel van choreograaf Daan Wijnands: dit zijn geen gelikte showballetjes, maar strakke, hoekige choreografieën’ schreef de Volkskrant eerder over zijn werk.
Rara Avis (première) - Adriaan Luteijn & Chantal de Vries
Introdans-choreografen Adriaan Luteijn en Chantal de Vries brengen speciaal voor dit End of Season Gala weer een bijzondere Ontmoeting tot stand, getiteld Rara Avis. Ditmaal tussen enkele Introdansers en een groep bekende dragqueens onder aanvoering van de flamboyante Ma’MaQueen (alias voor Venus Bijleveld), die in een nieuwe, spetterende choreografie samen het toneel zullen delen. De Ontmoeting is een concept dat Adriaan Luteijn de afgelopen twintig jaar ontwikkelde met performers uit een grote verscheidenheid aan fysieke, sociale, culturele en intellectuele werelden, zoals het Nederlands Olympisch Volleybalteam, hiphop-waacking en voguing dansers, ouderen, dansers met verschillende fysieke en/of intellectuele capaciteiten, of zelfs hele families, die hij allemaal naast professionele dansers plaatst (Introdansers), en altijd met opmerkelijke resultaten. Luteijn geniet van ‘serendipiteiten’, bijzondere kansen die op zijn pad komen en die ook mensen inspireren met wie hij creëert. De drag queens die met Ma’MaQueen en de Introdansers op het podium schitteren zijn: Xtra Xceptit, Roseè-Sheneè Plastique, REUS en Licka Lolly.
(duet uit) Loin – Sidi Larbi Cherkaoui
Sidi Larbi Cherkaoui is een meester in het creëren van bijzondere duetten. Loin gaat over afstand, afstand tussen individuen, landen en culturen, maar ook over wat ons mensen bindt en hoe we afstanden kunnen overbruggen. Het duet uit Loin is nu eens meditatief en hallucinerend, dan weer down-to-earth. Verbindende factor is Cherkaoui’s vloeiende, organische danstaal en de voor hem zo kenmerkende duizelingwekkend snelle armbewegingen. ‘Zijn danstaal is een eclectische mix van klassieke passen, acrobatisch partnerwerk en vogueachtige handchoreografieën. Maar het mooie is dat de stilistische verschillen nergens botsen’, aldus NRC Handelsblad na de Nederlandse première.
Bon Appétit, Three, Takademe - Robert Battle
Ook worden tijdens dit End of Season Gala drie creaties gedanst van Robert Battle, voormalig artistiek directeur van het befaamde Alvin Ailey American Dance Theatre. Het eerste werk, Bon Appétit, zit vol tribal- en latin-invloeden. Met een subtiele knipoog verwijst Battle naar het kannibalisme, maar de choreografie is vooral een abstracte, ritmisch uiterst krachtige vertaling van Steve Reichs meesterlijke Music for pieces of wood.
Het tweede werk, Three, werd genomineerd voor de Zwaan voor ‘Meest Indrukwekkende Dansproductie’, de belangrijkste choreografieprijs van Nederland. Het is een hilarisch en atletisch powerstuk, waarbij drie mannen losgaan in een ‘muscular jam session’. ‘Een zo geslaagde en absolute versmelting van hiphop, breakdance en moderne dans kregen we niet eerder te zien’, aldus de jury van de Zwanen. En ook: ‘Nergens ontbreekt het aan scherpte, de fysieke beheersing is grandioos, het plezier spat eraf en de concentratie is weergaloos.’
Voor het derde werk, Takademe, putte Robert Battle inspiratie uit de muzikale ritmes van de klassieke Indiase kathakdans. De korte choreografie is echter geenszins ‘klassiek’: de choreograaf wendde de snelle en hoekige ritmes van de kathak aan voor een eigentijdse, buitengewoon virtuoze mannensolo. Battle’s Takademe is een verrukkelijk exposé van energie en dansplezier.
Wrapped - Inbal Pinto
Met het duet uit Inbal Pinto’s absurdistische Wrapped is het End of Season-galafeest compleet. Wrapped, van choreografe Inbal Pinto, werd onder meer bekroond met een prestigieuze Amerikaanse Bessie Award. In deze publieksfavoriet versmelt Pinto humor en poëzie in een visueel rijke, denkbeeldige wereld tot, zoals zij zegt, een ‘urban legend’. “Een heerlijke hap frisse lucht” aldus de Volkskrant.
