Orpheus Magazine: UIT JE COMFORTZONE in de Altioszaal

Onze kleine en intieme Altioszaal is bij uitstek een plek voor bijzondere voorstellingen voor nieuwsgierigen en fijnproevers die ook buiten hun comfortzone durven te kijken.

 

Opera uit de kofferbak

Plastic Party van Het Kofferbakcollectief is muziektheater met een vette knipoog naar een plastic fenomeen dat we allemaal vast nog wel kennen.

“Maar waarvan we de naam niet mogen noemen,” zegt Klaartje van Veldhoven, oprichtster en zangeres van het mobiele muziektheatergezelschap.

Dus we mogen de naam Tup... 

“Nee! Niet dus. Dat is nog steeds een beschermde merknaam, ook al is het bedrijf failliet.”

Iedereen weet waar je het over hebt: vrouwen die zich tijdens een gezellig avondje plastic vershoudbakjes in de maag lieten splitsen? 

“Tuurlijk. Onze moeders en hun vriendinnen gingen naar die party’s. De sociale druk op die avonden was groot. Een slim verdienmodel. Mijn moeder heeft die bakjes nog altijd en ze staan denk ik bij miljoenen mensen thuis. Qua duurzaamheid zit het wel goed met dat plastic.”

Het verhaal, voorzien van een klein beetje moraal, wordt verteld, gezongen en gespeeld door de klassiek geschoolde zangers Klaartje van Veldhoven, Mattijs van de Woerd en Michaela Riener, samen met accordeonist Renée Bekkers en cellist Charles Watt. “Wij zijn ontstaan in coronatijd. We vroegen ons af: wat kan nu nog wél, waar kunnen we wel spelen? En zo zijn we mobiel muziektheater gaan aanbieden. Alles wat we meenemen past in de kofferbak van een auto.”

Alles voor de likes

Perfect Girl van Mevrouw Ogterop uit Meppel gaat over het beeld dat we van onszelf neerzetten, hoe dit botst met wie we echt zijn en hoe we ons echt voelen.

Sociale media en AI zijn dwingende uitingsvormen die veel mensen aanzetten de perfecte buitenkant van zichzelf te laten zien. Alles voor de ‘likes’. Maar aan hoeveel heb je genoeg? Hoe oprecht en eerlijk ben je als die buitenkant absoluut niet overeenkomt met wie je echt bent en hoe je je voelt? Perfect Girl is een psychologische thriller van Jibbe Willems, gespeeld door Lotte Dunselman en Wouter van Oord. Dunselman speelt Anna die in een sessie met haar coach probeert te ontsnappen aan de sociale druk en haar angsten om haar echte verhaal bloot te geven. Dunselman is tevens artistiek leider van het Drentse gezelschap Mevrouw Ogterop Producties. “In onze voorstellingen, van Drentse bodem, gaat het vrijwel altijd over de rollen die wij als mensen spelen en de beelden die we van onszelf neerzetten. Vaak met de rol van de vrouw als uitgangspunt. Het zijn altijd coproducties met Schouwburg Ogterop, genoemd naar Lammigje Ogterop-Worst. Zij werd 140 jaar geleden de eerste vrouwelijke schouwburgdirecteur van Nederland. Vandaar onze naam ‘Mevrouw Ogterop’.”

Het recht om te sterven

Dichter en theatermaker Joost Oomen voert in De passie met Joost Oomen een gesprek met een mens met een vurige euthanasiewens e. De muzikale vrijdenkers van Pynarello gaan met hem rond de paastijd de theaters in.

Pynarello, het collectief dat klassieke muziek uit het keurslijf haalt, maakt elk jaar een speciale Passie voor de paastijd en zoekt naar bijzondere samenwerkingen. Joost Oomen schreef vorig jaar de indrukwekkende roman Het paradijs van slapen, een verhaal en pleidooi voor het recht om op eigen voorwaarden te sterven. Het idee ontleende hij aan zijn vader, die euthanasiearts is. “Ik wil vertellen wat een mens doormaakt, denkt, wikt en weegt als hij of zij besluit dat het leven mooi is, maar voltooid.” 

Julian Schneemann, artistiek leider van Pynarello: “Joost is een zeer expressieve en vaak absurde performer, maar in deze voorstelling is hij emotioneel en zacht. Ik las zijn boek en zag er een alternatieve Passie in. We begeleiden hem met zeven muzikanten met twee zeer bij dit thema passende pianowerken van Robert Schumann, in eigentijdse arrangementen. Gesänge der Frühe, geschreven tegen het einde van zijn leven toen hij ook een doodswens had en Kinderszenen, een ode aan de onschuld en puurheid van de kindertijd.”

Geen carrière, maar het aanrecht

Met TRADWIVES de musical geeft muziektheatergezelschap Club Satelliet een dik aangezette, satirische blik op het fenomeen van de ‘traditional wives’ die bewust leven in dienst van echtgenoot en aanrecht, wars van woke, feminisme en carrière.

Club Satelliet wordt gevormd door Judith Boesen, Elaine Hakkaart en Sterre Verschoor. “Een echte linkse theaterbubbel”, zegt de laatste spottend. “In onze discussie over de huidige samenleving en de polarisatie stellen we heel vaak de vragen: hoe kan dit? Waar komt dit vandaan? De enige manier om dat te ontdekken is zelf op onderzoek uitgaan. Dat hebben we voor TRADWIVES gedaan. Uit onze eigen bubbel stappen, die van de ander opzoeken, vragen stellen. We werden kritisch op onze eigen vooroordelen. Je kunt die vrouwen die kiezen voor een simpel leven waarin zij gelukkig zijn, wel degelijk begrijpen.” Het verhaal speelt zich af in Dollywood, een superconservatieve nepwereld, een ultieme idylle. Een complimentje van hun echtgenoot is er voor de vrouwen het hoogste goed. De drie performers zingen mierzoete, meerstemmige medleys en ondersteunen die met expres suffige choreografietjes. Er valt smakelijk om te lachen. Maar dan sijpelen er ideeën van de buitenwereld naar binnen. Zijn die werkelijk zaligmakend? Of loopt niet iedereen zichzelf voorbij?

Club Satelliet is gekozen voor de Brand New Musicals tournee van 2026, een samenwerking van theaters waarmee nieuwe musicalmakers worden ondersteund door hen een plek te bieden in de programmering.

Wachtlijst

Wenslijstje

Toegevoegd:

Naar wenslijstje