Bremer Straatmuzikanten

De bewerking door Simon van der Geest:

De bazen van de fabriek lopen strak in de maat. Maar ze schrikken van de resultaten: De ezel (accordeon) is te oud, de nieuwe technologie is te ingewikkeld voor hem. Hij zal worden afgeschreven. Maar de ezel heeft alles gehoord, en zodra ze hem proberen te pakken, breekt hij uit en vlucht de wijde wereld in.

Op een piepklein, omheind veldje zit een hond (saxofoon). Een baas probeert hem te leren tellen. Maar hij is te wild en kan niet stilzitten, en steeds krijgt hij straf. De ezel overtuigt hem dat een vrij leven als straatmuzikant beter bij hem past.

Op straat vinden ze een hen/haan (viool) die in elkaar gemept is. Twee bazen van het legbataljon vertellen dat de hen bij hen werkte maar weigerde om eieren te leggen; ze beweert geen hen te zijn. ‘Goed; ben je geen hen, dan ben je een haan, en moet je kukelen, voor de wekservice.’ Maar dit dier voelt zich ook geen haan. De henhaan wil niet leggen of kukelen, maar veel liever dansen.

De ezel en de hond helpen de henhaan overeind en nemen hen mee. Als ze ook nog een poes met een oorlogstrauma tegenkomen is het kwartet compleet.

Ze trekken verder maar hebben moeite met elkaars grillen: de ezel is te traag, de hond schiet alle kanten op en de henhaan is koppig. Als het onweer losbarst krimpt de poes ineen en durft niet meer verder. De anderen zuchten, maar helpen haar erdoorheen en ze verzoenen zich. Ze besluiten een bandje te beginnen: de Bremer Buitenbeentjesband.

De pers over Reinaert de V. (2024)

de Volkskrant ★★★★★

Kinderboekenschrijver Simon van der Geest maakte voor Holland Opera en Duda Paiva Company een moderne bewerking van het 750 jaar oude dierenepos Van den vos Reynaerde. En die is oprecht leuk, mooi en goed te volgen. De prachtige poppen en satirische insteek maken de voorstelling een lust voor oor en oog.

NRC ★★★★

Met familievoorstelling Reinaert de V. bewijst Holland Opera en Duda Paiva Company dat een bijna 800 jaar oud verhaal nog steeds actueel én grappig is