Orpheus Magazine: Nieuwe makers bij Orpheus

Orpheus Magazine: Nieuwe makers bij Orpheus

Tarik: “Op een buitenfestival als de Parade dringen de buitengeluiden altijd door in de tent waarin je speelt. De concentratie van je publiek is een stuk lager dan in het theater. Je moet als theatermakers dus snel zijn, tempo maken en de voorstelling moet in een half uur een begin en een eind hebben.” Tim: “Voor de theaterversie gaan we dus helemaal opnieuw beginnen. De korte scènes meer ruimte geven, liedjes als Margootje niet halverwege afbreken, maar helemaal zingen, onder begeleiding van een liveband.” 

Toen het duo, al vrienden op de Toneelschool Maastricht met eenzelfde liefde voor expressief, groots en beeldend theater, liet vallen dat ze met een voorstelling rond de ‘oude’ cabaretier Sonneveld gingen komen, riepen velen: ‘wie? Sonneveld? Jongens, die is al vijftig jaar dood!’ Tim: “Precies. In Het Wim Sonneveld Complex onderzoeken we de nostalgie en wat daarvan in de huidige tijd de artistieke zeggingskracht is.” Tarik: “De vraag die we ons stelden was: hoe verhouden Sonneveld en zijn liedjes zich tot onze tijd? Kan dat wel? Zijn Margootje bevatte toch al wat ondeugende hints naar de lichte zeden van de vrouw, in onze voorstelling is ze een sekswerker. Het oorspronkelijke materiaal is niet heilig bij ons.” 

Over het al dan niet plaatsen van Sonnevelds materiaal in het heden ontstaat op het toneel onderlinge frictie. Met feitenkennis, conferences en liedjes proberen de twee elkaar te overtroeven. En ze komen erachter dat ze zich nostalgie toe-eigenen die ze helemaal niet herkennen. 

Meer Stories