Numidia in concert

Ze is pas 25 en heeft haar eerste theatertour te pakken. Je kunt het slechter treffen als aanstormend talent. De Nederlands-Marokkaanse Numidia El Morabet – zeg maar Numidia – komt naar Apeldoorn.

< Nieuws & Stories

Geen ruimte dus voor koudwatervrees, ze staat in de Rabobankzaal. Ze belooft er een intieme setting van te maken, eentje waarin muziek en culturen samenvloeien. Het wordt een viering van muzikale en culturele diversiteit.

“Het leuke aan theater vind ik dat het zo kwetsbaar is”, zegt ze. “Vanwege het contact met publiek, het voelt straks alsof we in mijn huiskamer zitten. Mensen zien mij, ik zie hen. Behalve wanneer tijdens een ballad spotlights op mij gericht zijn, dan zie ik niets.” Tijdens haar show gaat het van ballad naar up-tempo, van gesprekken tot een grap. “Ik neem je mee in mijn huis vol herinneringen, mijn gedachten. En mijn hele ADHD komt voorbij.”

“Ik wil dat publiek het hele plaatje krijgt, niet alleen de zangeres maar ook de mens die erachter zit”

Zoveel van jezelf tonen vereist lef, het maakt kwetsbaar. “Vooral de eerste twee shows van de tour vind ik dat moeilijk en spannend, daarna gaat alles vanzelf. Ik wil dat publiek het hele plaatje krijgt, niet alleen de zangeres maar ook de mens die erachter zit. Ik ben open omdat ik weet dat ik die openheid terugkrijg. Mijn jeugd was niet makkelijk maar kijk, nu sta ik hier! Als ik het kan, kan iedereen het. Met de juiste hulp op z’n tijd. Misschien inspireer ik anderen hiermee?”

Met haar vaste begeleidingsband creëert ze een sound die haar Marokkaanse achtergrond mengt met een oneindig scala aan muzikale invloeden. Publiek leerde haar kennen via tv, ze deed mee aan The Voice Kids, Beste Zangers en The Masked Singer. Met haar tweetalige vertolking van Arcade, ze zong het in het Nederlands en Berbers, blies ze iedereen omver. Wat opviel is haar vermogen hart en ziel in een nummer te stoppen. Die kant zal tijdens de theatertour nog meer zichtbaar worden, belooft ze. “Maar er zitten ook grapjes in hoor, genoeg grapjes, ik ben een positief mens.”

Muziek is haar leven, ze kreeg het mee van haar vader. Muziek vormde ook een reddingsboei toen zo’n beetje alles misging in haar jonge jaren. “Het was voor mij het licht aan het aan het eind van de tunnel, het zorgde ervoor dat ik kon blijven fantaseren. Muziek was mijn overleving.”

Tijdens haar concertavond deelt ze zowel covers van anderen, zoals ze in Beste Zangers deed, maar ook eigen nummers. “Ik schrijf, maar nog liever maak ik liedjes met anderen samen. Ik hou van de wisselwerking onderling, inspiratie die je samen deelt. Van telkens iets toevoegen om samen tot iets moois te komen. Ik heb lang in de hiphop- en urbanscene gezeten maar die laat ik nu achter me. Ik bouw nu aan een nieuw profiel en heb net een contract getekend met Universal. We zijn druk bezig met nieuwe nummers, zowel ballads als dansnummers. Daar kan en wil ik nog niet teveel over zeggen, zo’n theatertour mag wel verrassen, toch?”

Soms kan ze het zelf nog niet geloven: nu al een eigen theatertour! “Het is zo vet! Vorig jaar riep ik voor de grap dat het heel mooi zou zijn. Nu is het al zover, niet normaal joh!”