Orpheus Magazine: Dorian
Orpheus Magazine > Orpheus Magazine: Dorian
Dit is de eerste productie voor jongeren en volwassenen die ISH Dance Company en Het Nationale Ballet samen maken. Waarom mogen we dit niet missen?
Marco: “Ik zou denken, na de twee voorstellingen die we voor kinderen maakten en die zo goed werden ontvangen, grote hits waren, is hier maar een antwoord mogelijk: ook dit móét je zien. Wij zijn er in ieder geval klaar voor.”
Ernst: “Na Narnia en GRIMM is het duidelijk: samenwerking tussen zulke verschillende en vooral geweldige dansers smaakt naar meer. Waar de eerste twee producties familievoorstellingen waren, is deze geschikt voor de wat oudere doelgroep. Vanaf 14+, ook volwassenen.”
Waarop mogen we ons verheugen, in Dorian?
Marco: “Een breed scala aan bewegingsvormen, variërend van hiphop tot ballet. Een ontmoeting in dans kun je het noemen, waarbij de verschillende stijlen mixen en de focus op de taal tussenbeide ligt. Vanuit ISH gaat het om verschillende stijlen, van hiphop tot house. Breakdancers, hardcore b-boys en vooral allround hiphopdansers”.
Ernst: “Elke danser brengt specifi eke kwaliteiten mee, het resultaat in the mix is waanzinnig! Maar ook het decor en de kostuums zijn bijzonder.
Hoe verloopt zo’n voorbereiding tussen totaal verschillende disciplines?
Ernst: “Wat je ziet is dat iedereen zo’n eerste minuut stilvalt, even niet weet wat te doen. En dan… na amper tien minuten ontstaat er iets magisch, valt alles samen. Er is veel respect tussen Marco en mij, we verlangen niet van dansers dat ze andere disciplines aanleren, dat een balletdanser ineens op hoog niveau gaat hiphoppen bijvoorbeeld. Waar het om gaat is dat ieder binnen zijn/haar kunstvorm op het hoogste niveau presteert, dat uit de combinatie van dansvormen een nieuw soort vocabulaire ontstaat, er nieuwe stappen worden gezet. Dát maakt samenwerking interessant.”
Marco: “We bereiden ieder een deel voor. In de ochtend wordt er gerepeteerd volgens eigen schema’s, ’s middags komen de dansers samen en worden scènes tussen de Junior Company, ISH en het Nationale Ballet doorgenomen. Dan zie je de wisselwerking tussen materialen ontstaan. De dansers die meewerken zijn heel verschillend maar wat bindt is de liefde voor beweging. Daarin herkennen ze elkaar, op dat punt komen ze samen. Wat me opvalt is het verschil in aanpak. Klassieke dansers starten hun dag met oefeningen volgens een vast patroon. Met een koptelefoon op hun hoofd werken ze die gedisciplineerd af, in zichzelf gekeerd vaak. Pas als de choreograaf binnenkomt lijkt het of ze ‘aan’ gaan. Hiphopdansers doen het anders. Wanneer die de studio inkomen is het meteen raak, zoeken ze elkaar op, draaien ze warm op gehypete muziek. Ze dagen elkaar uit in beweging. Grappig toch, dat grote verschil.”
The Picture of Dorian Gray is een pittig boek. Vertel eens, waarin zit het ideale haakje om de bewerking in dans mee te starten?
Marco: “De gelaagdheid in personages. In GRIMM en Narnia waren karakters eenduidig maar bij Dorian is dat totaal anders. Het is een portret dat tot leven komt. Voor choreografen betekent dat uitdaging, hoe vertaal je dat lugubere gegeven, dat duistere? Dat is niet makkelijk kan ik je zeggen, daar zijn we al een paar jaar mee bezig. We analyseren veel, graven dieper dan we voor andere producties deden. Maar dat maakt het voor ons als makers en straks vooral voor het publiek alleen maar interessanter.”
Ernst: “De thrillerachtige aanpak waarin wordt benadrukt wat er zich in het hoofd van Dorian afspeelt. Bezig zijn met uiterlijk is een actueel thema maar je kunt er behoorlijk in doorschieten. Wat doet dat met je? Wat doet Dorian fout? Vooral in de tweede act zie en voel je de verwarring, in een labyrint van spiegels waarin alles door elkaar loopt blijft hij zichzelf maar tegenkomen. Dansers, spiegels, vragen; voor het publiek wordt het spannend.”
Wat is de rol van muziek?
Marco: “We hebben het geluk samen te mogen werken met een fantastische jonge componist, Joey Roukens. Aan de hand van onze gekke ideeën is hij aan de slag gegaan, vertaalde hij het verhaal in muziek. Het resultaat is een wonderschone compositie, een rode draad door de voorstelling.”
Ernst: “Joey verstaat de kunst van ambachtelijke klassiek componeren, waarbij hij zijn fascinatie voor invloeden van andere muzikale werelden inzet. Juist daarom past zijn werk zo bij de mix van dansstijlen in Dorian. Er komt veel percussie aan te pas, dat maakt het spannend in toon en gevoel. Joey vertaalt niet alleen het verhaal naar muziek, hij vertelt het verhaal eigenlijk.”
Dat moet naar meer smaken!
Marco: “Daar zeg je wat. Ik kan me niet voorstellen dat het na deze productie stopt. Connectie tussen verschillende dansstijlen levert een onuitputtelijke bron aan inspiratie op. Zolang we elkaar leuk vinden zullen we samenwerken.”
Ernst: “Er zit véél meer in, dat voel je aan alles. Muziek, verschillende dansstijlen, verhalen – ook actuele thema’s – : in hybride vormen ligt er nog zoveel moois voor ons.”
Orpheus Magazine
